Na semana previa ao Día da Patria desenvolvemos unha campaña de axitación por co lema da nosa participación neste 25 de xullo: “Independencia, o único camiño”, pendurando faixas por todo o país.
Este ano o españolismo, dende o presidente da Xunta de Galiza Alberto Núñez Feijóo do PP até o presidente do goberno do Estado Pedro Sánchez do PSOE e a ministra Yolanda Díaz de UP, quixeron facer unha demostración maior do que en anos previos á pandemia militarizando Compostela, traendo o rei Felipe VI e a nivel simbólico a través do despregue da patrulla Águila a manchar o ceo cunha enorme rojigualda de fume sobre as manifestantes soberanistas.
O soberanismo respondeu con forza nun Día da Patria que recuperou parte da súa normalidade logo dun 2020 con convocatorias descentralizadas e apenas actividade política en Compostela. Dúas xornadas de reivindicación e loita, 24 e 25, que amosaron a forza da organización e o compromiso político de miles de galegas e galegos coa defensa e reivindicación da Galiza como nación.
O sábado 24 participamos na mobilización xuvenil unitaria que partiu da Alameda co lema “A República Galega e o futuro”. Dende o Movemento Arredista saudamos esta convocatoria na que desde 2003 diferentes organizacións e colectivos suman as súas forzas na defensa da independencia nacional.
O domingo 25 participamos na manifestación nacional que cada 25 de xullo organiza o BNG. Alén de participar nas tarefas organizativas da mobilización e da presenza das estruturas do BNG e das organizacións sectoriais do campo soberanista que estiveron presentes, a nosa militancia conformou xunto con Isca unha comitiva na que participaron moitas compañeiras que, coma nós, apostan nun discurso nidiamente independentista.
Esta manifestación masiva e combativa posíbel grazas ao traballo de centos de militantes nacionalistas de todo o país que posibilitaron e demostraron que podemos sair á rúa e reivindicar os nosos dereitos coidando da saúde colectiva e que a crise sanitaria non é incompatíbel coa mobilización política.
Antes das manifestacións do 24 e 25 instalamos na Alameda un posto co noso material. Durante as mobilizacións repartimos miles de colantes co noso lema “Independencia, o único camiño”, e o noso voceiro “En Movemento” que se pode consultar online en https://enmovemento.arredista.gal/.
Ademais, penduramos na cidade numerosas faixas e cartazes de diferentes campañas, contribuíndo así para a axitación deste dia nas rúas da capital dun pobo que mantén a súa vontade de existir e loitar.
Rematamos este Día da Patria cun xantar colectivo na Carballeira de San Lourenzo para disfrutar tamén de espazos de partilla e conversa que nos permitan reforzar o noso tecido social e construír relacións de camaradería imprescindíbeis para desenvolver a nosa acción política.
Todo este traballo foi posíbel grazas ao compromiso das nosas militantes que deron o seu tempo e esforzo para o colectivo facendo e colando faixas durante os días previos, traballando arreo o 24 e 25 para que no primeiro Día da Patria ao que asistimos como organización tivesemos capacidade de participar das diferentes mobilizacións e facernos visíbeis nas rúas de Compostela.
A todas elas grazas polo voso traballo e polo voso compromiso.
❓ Que é unha fronte de masas, a estratexia vangardista e a relación entre estes dous niveis de organización? Como aplican os conceptos de obxectivo, táctica e estratexia no contexto galego? Por que é a liberación nacional un motivo necesario para a consecución do horizonte comunista? O vindeiro mércores 23 de abril organizamos unha formación
Asistimos a unha militarización acelerada dos estados europeos, incluído o Estado español, baixo o pretexto da falsa e inventada “ameaza rusa”. Todas as forzas sistémicas se adhiren a este proceso e a mediática bombardea continuadamente para impor ese relato dominante, espallar o medo e reforzar o apoio da poboación aos plans belicistas do imperialismo mentres
10 de Marzo. Día da clase obreira galega. O 10 de marzo lembramos a represión franquista contra as greves do 72 e o asasinato de Amador e Daniel. Porén, esta data vai máis alá, tendo un fondo contido nacional e de clase. O 10 de marzo expresa a estreita ligazón da loita nacional e a
Cando a cara máis terríbel da burguesía, o fascismo, sae á luz son os nosos dereitos como mulleres desposuídas os primeiros en ser negados e cuestionados. Os nosos corpos e as nosas vidas convértense en escenario fundamental de loita de clases: sobre nós opínase, lexíslase, imponse unha normatividade reaccionaria e exércense as formas máis cruentas
