Sobre a situación en Palestina

O Movemento Arredista, fiel aos seus principios de solidariedade internacionalista e loita contra toda forma de opresión, desexa expresar a súa posición fronte aos acontecementos recentes en Palestina.

Historia e contexto: Non se pode comprender a situación actual sen recoñecer a historia de desprazamento e opresión que sufre o pobo palestino desde hai máis de 75 anos, nos que non deixou de avanzar o proxecto racista do sionismo. O Estado de Israel, fundado sobre terras ancestrais palestinas, someteu este pobo a políticas de apartheid, desposuimento e violencia constante, e bloqueou sitematicamente todas as posibilidades de resolución pacífica ou dialogada do conflito impulsando ano tras ano a colonización e os masacres. Ante esta realidade, calquera pobo ten dereito á autodefensa sen ser tratado como unha comunidade de terroristas. Os ataques da resistencia palestina do 7 de outubro e a nova escalada do conflito, coas súas consecuencias para a poboación civil, non poden entenderse fora do seu contexto e responden á opresión colonial do Estado de Israel.

Desequilibrio de poder: A narrativa que iguala ambas as partes ignora de forma interesada tanto a diferenza entre opresores e oprimidos como o evidente desequilibrio de poder. Israel, un dos Estados máis militarizados do mundo, conta co apoio político, económico e militar das grandes potencias occidentais, particularmente dos EUA. En cambio, Palestina, defende os seus dereitos desde unha posición de desvantaxe absoluta, o que evidente condiciona as súas tácticas e estratexias, pero cunha firmeza e valentía inquebrantábeis. 

Dereito á resistencia: Desposuír o pobo palestino do seu dereito á resistencia, tamén armada, é tan só unha estratexia máis desde o poder para negas ás clases populares e os pobos oprimidos as súas posibilidades de autodefensa. Ante unha ocupación e opresión constante, a resistencia palestina non é só unha reacción lóxica, é un dereito e un deber. Un pobo ten a obriga moral e histórica de loitar pola súa liberdade e autodeterminación fronte a quen busca negar a súa existencia. Denunciamos por tanto o papel e as políticas de exterminio que Israel leva desenvolvendo 75 anos no territorio e que agora ameazan con culminar un xenocidio en toda a Franxa de Gaza.

Manipulación mediática: Constatamos como determinados sectores mediáticos, ao servizo dos intereses capitalistas e imperialistas, distorsionan a realidade e manipúlana a favor dos seus intereses, destacando as accións que alimentan o seu relato e ocultando outras, difundindo mentiras e presentando a vítima do conflito como agresor e viceversa. Esta manipulación non só perpetúa a violencia, senón que posiciona a opinión pública a favor dos xenocidas e dificulta unha solución xusta ao conflito.

Estado Español e Xunta de Galiza: A goberno do estado español alíñase novamente co discurso imperialista e, contradicindo o compromiso internacionalista que correspondería a unha esquerda consecuente, alíñanse novamente coa OTAN e os EUA, evidenciando un respaldo tácito ao colonialismo sionista. A situación na Galiza é ainda peor, co Presidente da Xunta empregando as institucións para espallar noticias falsas que consolidan o descurso de odio e deshumanización cara o pobo palestino e usándoas para atacar a quen exercemos a solidariedade internacionalista. 

Unión Europea: A UE leva décadas tolerando e promovendo as accións de Israel, colaborando a todos os niveis co réxime sionista e negándose a sancionar o seu incumprimento dos tratados internacionais. Estes días poidemos comprobar como a institución aplicaba unha dobre moral á hora de preocuparse polas vítimas, condenando e ameazando con ainda máis restricións económicas o pobo palestino mentras normalizaba e se poñía de perfil ante as declaracións de Israel que anunciaron novos crimes de guerra e de lesa humanidade. A UE evidencia, unha vez máis, o seu papel subordinado aos intereses dos EUA e a OTAN e a súa natureza imperialista e antidemocrática, incompatíbel coa loita pola soberanía dos pobos. 

Entendemos polo tanto, que os acontecementos en Palestina, tamén os da última semana, non son episodios illados, senón o resultado dunha política sistemática de opresión e da lóxica intrinsecamente violenta do colonialismo. A loita do pobo palestino é un reflexo da loita global contra as forzas que buscan dominar, explotar e oprimir. O papel de Israel como axente opresor, apoiado por potencias imperialistas, resalta a necesidade urxente de asumirmos unha posición consecuente de denuncia dos seus crimes e de apoiar a campaña de Boicot, Desinvestimento e Sancións contra a entidade sionista.

O conflito en Palestina é un chamado de atención sobre a urxencia de construír un mundo baseado na xustiza, solidariedade e respecto entre os pobos. Desde o Movemento Arredista comprometémonos a intensificar a nosa acción solidaria e a seguir traballando nesta dirección, defendendo os dereitos de todos os pobos do mundo á súa soberanía e autodeterminación e promovendo a causa da liberdade e xustiza en todo o mundo. 

Hoxe e sempre coa loita palestina. 

Palestina vencerá!

Comparte:

As últimas entradas

Formación | A estratexia frontista como praxe política

❓ Que é unha fronte de masas, a estratexia vangardista e a relación entre estes dous niveis de organización? Como aplican os conceptos de obxectivo, táctica e estratexia no contexto galego? Por que é a liberación nacional un motivo necesario para a consecución do horizonte comunista? O vindeiro mércores 23 de abril organizamos unha formación

Pola paz e a derrota do imperialismo. Abaixo a UE e a OTAN!

Asistimos a unha militarización acelerada dos estados europeos, incluído o Estado español, baixo o pretexto da falsa e inventada “ameaza rusa”. Todas as forzas sistémicas se adhiren a este proceso e a mediática bombardea continuadamente para impor ese relato dominante, espallar o medo e reforzar o apoio da poboación aos plans belicistas do imperialismo mentres

10M | Galiza independente, coa clase obreira á fronte

10 de Marzo. Día da clase obreira galega. O 10 de marzo lembramos a represión franquista contra as greves do 72 e o asasinato de Amador e Daniel. Porén, esta data vai máis alá, tendo un fondo contido nacional e de clase. O 10 de marzo expresa a estreita ligazón da loita nacional e a

8M | Contra o fascismo e o patriarcado: combater até vencer!

Cando a cara máis terríbel da burguesía, o fascismo, sae á luz son os nosos dereitos como mulleres desposuídas os primeiros en ser negados e cuestionados. Os nosos corpos e as nosas vidas convértense en escenario fundamental de loita de clases: sobre nós opínase, lexíslase, imponse unha normatividade reaccionaria e exércense as formas máis cruentas